Meer en meer concentreert de bevolking zich in stedelijke omgevingen. Dat zorgt ervoor dat de nood aan logistiek in steden de komende tien jaar snel zal groeien. Het feit dat steden meer en meer aandacht hebben voor ecologie zorgt tegelijkertijd voor heel wat logistieke uitdagingen. Een slimme aanpak met efficiëntie als rode draad dringt zich op, zo stelt Chris Jones van Descartes.

Het dilemma van stedelijke logistiek

De komende jaren zal 90% van de consumptiegroei plaatsvinden in steden volgens consultancybureau McKinsey. De jongere generaties zorgen voor 50% van deze groei.  Veel van de aankopen gebeuren via de smartphone; de leveringen – veelal in stedelijke omgevingen – zullen voor een grote nood aan transport zorgen. Het beleid van de lokale, stedelijke overheden werkt eerder contraproductief om die nood aan extra logistieke oplossingen te vinden. Meer en meer worden op vlak van beleid ecologische accenten gelegd, zoals lage emissiezones, beperking in levertijden tijdens de dag en in gewicht van voertuigen alsook taksen om de stad binnen te rijden. Omdat transport over de weg hoe dan ook de meest efficiënte transportoplossing blijft, zal de sector moeten zoeken naar “slimme oplossingen”.

Chris Jones ziet drie oplossingen om het dilemma van de stedelijke logistiek op te lossen:

  1. Intelligent route management: om de grotere vraag naar transport te verzoenen met de restricties die er meer en meer komen, is verhoogde efficiëntie de sleutel. Die efficiëntie wordt gerealiseerd door een intelligentere routeplanning en -uitvoering. De processen die zorgen voor de planning moeten rekening houden met de “geboden en verboden” die een stad invoert, maar bv. ook met wegenwerken die aan de gang zijn.  De planning dient ook in real time te gebeuren, zodat deze zich kan aanpassen aan de “dynamiek” van het stedelijk verkeer met o.a. files.
  2. Krachtenbundeling: als een tweede oplossing schuift Chris Jones pool distribution naar voren. Dit houdt een samenwerking in tussen de verschillende logistieke spelers die vandaag al frequent gebruikt wordt voor leveringen aan winkelcentra. De auteur ziet veel gelijkenissen tussen steden en winkelcentra en stelt daarom deze samenwerking voor. Hoe meer leveringen kunnen gedaan worden door één transporteur, hoe minder vrachtwagens of bestelwagens dienen rond te rijden in de stad. Denk aan BPost dat ook de pakketjes van DHL, FedEx en PostNL zou meenemen om maar één keer door een drukke straat te moeten rijden. Voor alle partijen – zowel voor de transporteurs, als voor steden én voor klanten - is een krachtenbundeling een stap vooruit.
  3. Gecontroleerde instroom: de laatste oplossing is het opmaken van een timing per stadsdeel voor de leveringen. Veel verkeersellende in steden is te wijten aan de beperkte parking: als dan te veel leveringen gebeuren op hetzelfde moment op dezelfde plaats met te weinig parking, loopt alles hopeloos vast. In Melbourne en Sidney in Australië wordt bijvoorbeeld geëxperimenteerd met afspraaktechnologie die de flow van afspraken regelt. Op die manier kunnen transporten perfect gespreid worden, zijn er altijd parkeerplaatsen voorzien voor leveringen en wordt rekening gehouden met de openingsuren van winkels. Op die manier wordt niet alleen het verkeer minder belast, maar blijken de leveringen ook stipter op tijd te komen.

Hoe kunnen deze oplossingen geïmplementeerd worden?

De oplossing voor de uitdagingen op vlak van “stedelijke logistiek” zitten dus in het zoeken van allerlei “slimme” oplossingen die de efficiëntie van transporten verhogen. Hiervoor zal iedereen zijn duit in het zakje moeten doen: de logistiek bedrijven op de eerste plaats, maar ook verkopers, overheden, en gebouwenbeheerders (denk aan parking).

Wil je de originele paper van Chris Jones van Descartes lezen? Klik dan zeker op deze link! Deze blog is ook gepubliceerd op KMOinsider.be